Głodni czułości – to metafora, choć jakże realna. Osoby chorujące na anoreksję są bardzo głodne, ale nie tylko fizycznie.
Żadna osoba, która aktualnie zmaga się z anoreksją nervosą nie chciała zachorować.
Żadna.
Jedyne, czego chciała to poczuć się:
- ważną;
- wartościową;
- kochaną;
- akceptowaną;
- rozumianą;
- atrakcyjną;
- silną;
- bezpieczną.
Wreszcie wystarczającą i coś znaczącą. Gdyż tak się wcześniej nie czuła.
Osobie chorej pierwotnie zabrakło:
- poczucia własnej wartości;
- samoakceptacji;
- uczucia bycia ważnym/ą;
- akceptacji od innych;
- poczucia przynależności;
- niezależności;
- zrozumienia;
- miłości;
- czułości;
- bliskości;
- otwartości.
Jedzenie stało się “narzędziem” wykorzystywanym do:
- regulacji uczuć;
- tłumienia niechcianych emocji;
- ucieczki od rzeczywistości;
- radzenia sobie z problemami;
- kontrolowania otoczenia i siebie;
- przebrnięcia przez codzienność;
- wyrównania potrzeb;
- pokonania samotności;
- spełniania oczekiwań;
- poczucia bezpieczeństwa;
- chwilowej ulgi;
- a nawet karania siebie.
Anoreksja nervosa to choroba:
- kontroli;
- braków;
- emocji;
- lęków;
- perfekcji;
- tożsamości;
- potrzeb;
- iluzji;
- obsesji, natręctw, rytuałów;
- sekretów i kłamstw;
- paradoksów;
- skrajności;
- pustki;
- samotności i izolacji;
- zimna i głodu;
- wykończenia psychicznego i fizycznego;
- gonitwy myśli i chaosu;
- wstydu;
- zmarnowanych okazji;
- DUSZY I CIAŁA.
odspet
Spójrz na te punkty uważnie.
Sama odbudowa i stabilizacja wagi nie rozwiąże tych problemów. Zmuszanie do jedzenia tym bardziej.
Anoreksja nervosa nie jest wyłącznie zaburzeniami w odżywianiu. Nie jest również stricte zaburzeniami samej wagi.
To przede wszystkim brak poczucia własnej wartości oraz uzależnianie jej od konkretnego wyglądu zewnętrznego (wagi), a także od moralności zachowań wokół jedzenia i aktywności fizycznej. A z czasem już tak naprawdę wszystkiego, nawet oceny z testu…
Bez zaadresowania powyższych trudności nie wyeliminuje się toksycznych rytuałów choroby. Jedyny autentyczny i trwały rezultat przyniesie wieloaspektowe podejście do anoreksji.
Kontrola jedzenia (równoznaczna z kontrolą ciała) oraz dążenie w tym do perfekcji to walka osoby chorej o choć minimalne poczucie swojej wartości.
Anoreksja to choroba iluzji, kłamiąca, że wypełni wszystkie braki, uśmierzy ból, oddali problemy. Jej największe paradoksy to te dotyczące oczywiście siły, bezpieczeństwa, ulgi, spokoju.Jedzenie, waga, kontrola, poczucie własnej wartości i tożsamości – korba nakręcając spiralę anoreksji…
